-
-
-
Aut amat aut odit mulier, nil est tertium.
--------------Publilius Syrius, Sententiae 6
A mulher, ou ama ou odeia, não há terceira hipótese.
Animo virum pudicae, non oculo eligunt.
--------------Publilius Syrius, Sententiae 36
As mulheres castas escolhem o homem com o coração, não com o olhar.
Casta ad virum matrona parendo imperat.
--------------Publilius Syrius, Sententiae 93
A mulher honesta domina o seu marido, ao mesmo tempo que lhe obedece.
Dedicere flere feminae in mendacium.
--------------Publilius Syrius, Sententiae 130
As mulheres aprenderam a chorar, para melhor mentirem.
Feminae naturam regere desperare est otium.
--------------Publilius Syrius, Sententiae 187
Querer mudar a natureza da mulher, é tempo perdido.
Malo in consilio feminae vincunt viros.
--------------Publilius Syrius, Sententiae 324
No que toca a maus conselhos, as mulheres ultrapassam os homens.
segunda-feira, 12 de julho de 2010
quarta-feira, 7 de julho de 2010
As mulheres de Roma - II
-
-
-.
D.M. Scriboniae Hedone Q. Tampius Hermores coniugi karissimae fec.,
con qua vix. an. XVIII sine querella, cuius desiderio iuratus se postea uxore non habituru.
----------------Corpus inscriptionum Latinarum (CIL)
----------------XI 1491
Scribonia Hedone
Para os Manes de Scribonia Hedone, para sua querida esposa, fez Quintus Tampius Hermores esta sepultura;
viveu com ela 18 anos sem uma única discussão; pela saudade que dela tem, jurou ele que nunca mais teria mulher alguma.
Hic iacet Aufidia Severina signo Florenti,
bis quinos denos quae vixit annos aetatis.
Casta fide semper toru maritale dilexit
sobria, non moecha, simplex animo benigno,
dedita coniugi soli suo, ignara alienum.
Conpari dulci suae incomparabili solae
Basileus fecit, quod fieri ab illa cupiebat.
----------------Corpus inscriptionum Latinarum (CIL)
----------------VI 34 060
Aufidia Severina
Aqui jaz Aufidia Severina, que tinha como sobrenome Florência,
a qual viveu duas vezes 15 anos.
Casta e fiel, sempre honrou o leito matrimonial;
sóbria, não adúltera, era simples, amigável,
dedicada apenas a seu marido, ignorando os das outras.
Para a sua querida, inesquecível, única esposa, fez Basileus
O que desejava que para ele ela tivesse feito.
Incomparabilis coniux, mater bona, avia piissima, pudica,
religiosa, laboriosa, frugi, efficaxs, vigilans, sollicita, univira,
unicuba, [t]otius industriae et fidei matrona.
----------------Inscriptiones Latinae selectae (DE) 8444
---------------((Thelepte, Numidien)
Postumia Matronilla
Uma incomparável esposa, boa mãe, avó bondosíssima, púdica, piedosa,
trabalhadora, frugal, eficiente, cuidadosa, amável; casou apenas uma vez,
com um só partilhou o leito; totalmente, mulher de trabalho e de confiança.
Anni, vota simul, heheu quam parva fuerunt!
Heu quam vita brevis, quam breve coniugium!
Aetas sola minor, nam cetera maxima Festae:
adfectus, pietas, forma, pudicitia.
----------------Carmina Latina epigraphica (CE) 1443 A
----------------(Narbonne/ Narbo)
Festa
Os anos em comum, ai de mim, foram tão poucos!
Ai, que vida tão curta, que casamento tão breve!
Mas de Festa, apenas a idade era pouca, tudo o resto era enorme:
O afecto, a devoção, a beleza, o pudor.
-
-.
D.M. Scriboniae Hedone Q. Tampius Hermores coniugi karissimae fec.,
con qua vix. an. XVIII sine querella, cuius desiderio iuratus se postea uxore non habituru.
----------------Corpus inscriptionum Latinarum (CIL)
----------------XI 1491
Scribonia Hedone
Para os Manes de Scribonia Hedone, para sua querida esposa, fez Quintus Tampius Hermores esta sepultura;
viveu com ela 18 anos sem uma única discussão; pela saudade que dela tem, jurou ele que nunca mais teria mulher alguma.
Hic iacet Aufidia Severina signo Florenti,
bis quinos denos quae vixit annos aetatis.
Casta fide semper toru maritale dilexit
sobria, non moecha, simplex animo benigno,
dedita coniugi soli suo, ignara alienum.
Conpari dulci suae incomparabili solae
Basileus fecit, quod fieri ab illa cupiebat.
----------------Corpus inscriptionum Latinarum (CIL)
----------------VI 34 060
Aufidia Severina
Aqui jaz Aufidia Severina, que tinha como sobrenome Florência,
a qual viveu duas vezes 15 anos.
Casta e fiel, sempre honrou o leito matrimonial;
sóbria, não adúltera, era simples, amigável,
dedicada apenas a seu marido, ignorando os das outras.
Para a sua querida, inesquecível, única esposa, fez Basileus
O que desejava que para ele ela tivesse feito.
Incomparabilis coniux, mater bona, avia piissima, pudica,
religiosa, laboriosa, frugi, efficaxs, vigilans, sollicita, univira,
unicuba, [t]otius industriae et fidei matrona.
----------------Inscriptiones Latinae selectae (DE) 8444
---------------((Thelepte, Numidien)
Postumia Matronilla
Uma incomparável esposa, boa mãe, avó bondosíssima, púdica, piedosa,
trabalhadora, frugal, eficiente, cuidadosa, amável; casou apenas uma vez,
com um só partilhou o leito; totalmente, mulher de trabalho e de confiança.
Anni, vota simul, heheu quam parva fuerunt!
Heu quam vita brevis, quam breve coniugium!
Aetas sola minor, nam cetera maxima Festae:
adfectus, pietas, forma, pudicitia.
----------------Carmina Latina epigraphica (CE) 1443 A
----------------(Narbonne/ Narbo)
Festa
Os anos em comum, ai de mim, foram tão poucos!
Ai, que vida tão curta, que casamento tão breve!
Mas de Festa, apenas a idade era pouca, tudo o resto era enorme:
O afecto, a devoção, a beleza, o pudor.
terça-feira, 6 de julho de 2010
As mulheres de Roma - I
-
-
Hic sita est Amymone Marci optima et pulcherrima, lanifica, pia, pudica, frugi, casta, domiseda.
-----------------Corpus inscriptionum Latinarum (CIL), VI, 11, 602
Eis Amimone, esposa de Marcos, muito boa e muito bonita, fiandeira de lã: é afectuosa, púdica, frugal, casta e caseira.
(Mulier) imprudens animal est et, nisi scientia accessit ac multa eruditio, ferum, cupiditatium incontinens.
-----------------Seneca, De constantia sapientis
A mulher em si é animal imprudente e, a menos que tenha estudado e adquirido muitos conhecimentos, feroz e sem limite nos caprichos.
-
Hic sita est Amymone Marci optima et pulcherrima, lanifica, pia, pudica, frugi, casta, domiseda.
-----------------Corpus inscriptionum Latinarum (CIL), VI, 11, 602
Eis Amimone, esposa de Marcos, muito boa e muito bonita, fiandeira de lã: é afectuosa, púdica, frugal, casta e caseira.
(Mulier) imprudens animal est et, nisi scientia accessit ac multa eruditio, ferum, cupiditatium incontinens.
-----------------Seneca, De constantia sapientis
A mulher em si é animal imprudente e, a menos que tenha estudado e adquirido muitos conhecimentos, feroz e sem limite nos caprichos.
domingo, 6 de junho de 2010
Leitura recomendada
Recomendo vivamente a leitura do texto indicado a seguir. Como se constata pelo título, não era inicialmente uma obra anti-esclavagista. Mas os horrores que narra e o modo como o faz, dão como resultado a abominação daquele horrível negócio. José Capela, do Porto, mudou-lhe em 1977 o título e é agora conhecido como "Memória a respeito dos escravos e tráfico da escravatura entre a costa d’África e o Brasil".
Memórias Económicas da Academia Real das Sciencias e Lisboa, para o adiantamento da agricultura, das artes, e da indústria em Portugal e suas conquistas, Tomo IV, 1812, pags. 1 a 64, com o título “Discurso Académico ao Programa: Determinar com todos os seus symptomas as doenças agudas, e chronicas, que mais frequentemente accommettem os Pretos recem-tirados da Africa: se talvez a mudança do clima, se a vida mais laboriosa, ou se alguns outros motivos concorrem para tanto estrago: e finalmente indicar os methodos mais apropriados para evitalo, prevenindo-o, e curando-o. Tudo isto deduzido da experiencia mais sizuda, e fiel”.
Online, aqui
EDIÇÕES:
Luis António de Oliveira Mendes, Memória a respeito dos escravos e tráfico da escravatura entre a Costa d'África e o Brasil. Pref. de José Capela, Porto, Escorpião, 1977.
Luis António de Oliveira Mendes, Discurso acadêmico ao programa: Determinar com todos os seus sintomas as doenças agudas, e crônicas, que mais freqüentemente acometem os pretos recém-tirados da África, in: Carreira, Antônio. As companhias pombalinas de Grão-Pará e Maranhão e Pernambuco e Paraíba. 2ª ed. Lisboa: Editorial Presença; 1983. Apêndice, p. 364-420.
Luis António de Oliveira Mendes, Memória a respeito dos escravos e tráfico da escravatura entre a Costa d'África e o Brasil, ISBN: 8589655113, Salvador de Bahia, Brasil, Theatro/P555 Edições, (Coleção auto-conhecimento Brasil), 2004., 107 p.
Luis António de Oliveira Mendes, Memória a respeito dos escravos e tráfico da escravatura entre a costa d’África e o Brasil (1812). Revista Latinoamericana de Psicopatologia Fundamental ISSN 1415-4714, São Paulo - Brasil, vol. 10, n. 2, p. 362-76, jun. 2007.
segunda-feira, 17 de maio de 2010
ANGOLA
................
................NATIONAL
..............GEOGRAPHIC
July 1910, p. 625
ANGOLA, THE LAST
FOOTHOLD OF SLAVERY
ANGOLA, the Portuguese colony on the West Coast of Africa, is a country about as large as France, Switzerland, and Italy combined. Its coast-line on the Atlantic is nearly 1,000 miles in length and has many good harbors. For every thousand people who have heard of the Congo Free State, which borders on the east and north, it is possible that two have heard of Angola, and perhaps one of those knows that from a time some score of years before the inauguration of the Congo State to the present day there has existed in that country a system of slavery which is only comparable with that of the Spaniards in the West Indies. Slaves are brought down from the far interior, often as far as 800 miles, by agents who think they have done well if one-half of their drove survive the journey. At the coast, knowing that it is impossible for them to return home, the slaves bind themselves to a term of service "indentured labor," it is called which never ends, and are shipped to the cocoa plantations of the islands of Saint Thome and Principe.
Angola is classed as a country poor in natural products of the soil and in minerals, but still moderately rich in men, in spite of having been squeezed for generations by the Portuguese. The principal agricultural products are manico, coffee, bananas, sugar-cane, and tobacco. The trade is mostly with Portugal, the chief exports being coffee, rubber, ivory, wax, fish, and palm oil.
The capital of Angola is Loanda, or Saint Paul de Loanda, as it was christened, the oldest Portuguese settlement south of the Equator and once the center of the slave trade between Africa and Brazil. Its splendid harbor offers a safe haven, and it boasts of a mixed population of about 25,000. For administrative purposes the colony is divided into five districts, and at the head is a governor appointed by the Portuguese. The population is estimated at 5,000,000, the greater portion natives, and the number of Europeans being only about 4,000. They have, however, exercised a great modifying influence on the native population inhabiting the western part of the colony as regards their customs and economic condition.
Transcrição sugerida pela leitura do artigo “O país pobre, bonito e honrado da National Geographic”, de Luis Villalobos, na PÚBLICA, de 16 de Maio de 2010
................NATIONAL
..............GEOGRAPHIC
July 1910, p. 625
ANGOLA, THE LAST
FOOTHOLD OF SLAVERY
ANGOLA, the Portuguese colony on the West Coast of Africa, is a country about as large as France, Switzerland, and Italy combined. Its coast-line on the Atlantic is nearly 1,000 miles in length and has many good harbors. For every thousand people who have heard of the Congo Free State, which borders on the east and north, it is possible that two have heard of Angola, and perhaps one of those knows that from a time some score of years before the inauguration of the Congo State to the present day there has existed in that country a system of slavery which is only comparable with that of the Spaniards in the West Indies. Slaves are brought down from the far interior, often as far as 800 miles, by agents who think they have done well if one-half of their drove survive the journey. At the coast, knowing that it is impossible for them to return home, the slaves bind themselves to a term of service "indentured labor," it is called which never ends, and are shipped to the cocoa plantations of the islands of Saint Thome and Principe.
Angola is classed as a country poor in natural products of the soil and in minerals, but still moderately rich in men, in spite of having been squeezed for generations by the Portuguese. The principal agricultural products are manico, coffee, bananas, sugar-cane, and tobacco. The trade is mostly with Portugal, the chief exports being coffee, rubber, ivory, wax, fish, and palm oil.
The capital of Angola is Loanda, or Saint Paul de Loanda, as it was christened, the oldest Portuguese settlement south of the Equator and once the center of the slave trade between Africa and Brazil. Its splendid harbor offers a safe haven, and it boasts of a mixed population of about 25,000. For administrative purposes the colony is divided into five districts, and at the head is a governor appointed by the Portuguese. The population is estimated at 5,000,000, the greater portion natives, and the number of Europeans being only about 4,000. They have, however, exercised a great modifying influence on the native population inhabiting the western part of the colony as regards their customs and economic condition.
Transcrição sugerida pela leitura do artigo “O país pobre, bonito e honrado da National Geographic”, de Luis Villalobos, na PÚBLICA, de 16 de Maio de 2010
segunda-feira, 10 de maio de 2010
Trava-línguas - Trabalenguas - Scioglilingua - Virelangue - Tongue twister - Zungenbrecher
O rato roeu a rolha
Da garrafa do rei da Rússia.
Paulino sem pau é lino
Paulino sem lino é pau
Tirando o pau ao Paulino
Fica o Paulino sem pau.
Pardal pardo porque palras?
Eu palro e palrarei,
porque sou pardal pardo
palrador d'El-Rei.
Uma aranha dentro da jarra. Nem a jarra arranha a aranha nem a aranha arranha a jarra.
Compadre, cómprame un coco. Compadre, coco no compro, que el que poco coco come, poco coco compra.
Apelle, figlio di Apollo
Fece una palla di pelle di pollo
Tutti i pesci vennero a galla
Per vedere la palla di pelle di pollo
Fatta da Apelle figlio di Apollo
Sopra la panca la capra campa,
sotto la panca la capra crepa.
Sotto le frasche del capanno
quattro gatti grossi stanno;
sotto quattro grossi sassi,
quattro gatti grossi e grassi.
Sachant en chasseur avisé qu’un chasseur sachant chasser sait chasser sans son chien de chasse.
She sells sea shells by the sea shore.
The shells she sells are sure sea shells.
Fischers Fritz fischt frische Fische. Frische Fische fischt Fischers Fritz
quarta-feira, 14 de abril de 2010
Infinito, de Giacomo Leopardi (1819)
Sempre caro mi fu quest'ermo colle,
e questa siepe, che da tanta parte
dell'ultimo orizzonte il guardo esclude.
Ma sedendo e mirando, interminati
spazi di là da quella, e sovrumani
silenzi, e profondissima quiete
io nel pensier mi fingo; ove per poco
il cor non si spaura. E come il vento
odo stormir tra queste piante, io quello
infinito silenzio a questa voce
vo comparando: e mi sovvien l'eterno,
e le morte stagioni, e la presente
e viva, e il suon di lei. Così tra questa
immensità s'annega il pensier mio:
e il naufragar m'è dolce in questo mare.
Sempre cara me foi esta colina
Erma esta sebe, que de extensa parte
Dos confins do horizonte o olhar me oculta.
Mas, se me sento a olhar, intermináveis
Espaços para além, e sobre-humanos
Silêncios e quietudes profundíssimas,
Na mente vou sonhando, de tal forma
Que quase o coração me aflige. E, ouvindo
O vento sussurrar por entre as plantas,
O silêncio infinito à sua voz
Comparo: é quando me visita o eterno
E as estações já mortas e a presente
E viva com os seus cantos. Assim, nessa
Imensidão se afoga o pensamento:
E doce é naufragar-me nesses mares.
Subscrever:
Mensagens (Atom)